Gewoonten en Tradities

Gewoonten rondom de geboorte

In de Islam wordt een ter wereld gekomen kind als een zeer belangrijke gast tegemoet getreden. Voor het gezin dat een baby verwacht is de uitdrukking zij verwachten een reiziger gebruikelijk. Voor deze zo belangrijke gast worden de geëigende voorbereidingen verricht. De geboorte wordt met liefde en vreugde tegemoet gezien.

De moeder die het kind verwacht, verwacht het als iets groots dat God haar in bewaring geeft. Tijdens de geboorte denkt zij omgeven te zijn door engelen en maagden uit het paradijs. Zij baart met een gesterkt moreel.

Dit aspect wordt in het volgende gedeelte van de Mevlit (het verhaal van de profeet Mohammed, ook wel Mustafa genoemd, in dichtvorm) als volgt tot leven gebracht:

Barstend opende zich de muur klagend

en mij verschenen drie paradijselijke maagden

rondom mij kwamen zij gezeten

en lieten mij de blijde boodschap weten

sinds de schepping is gen zoon

meer geweest zoals jouw zoon.

Het pasgeboren kind wordt als zeer rein beschouwd, het wordt ingepakt. De eerste geestelijke taak tegenover het kind is het kind de oproep tot het gebed in het oor fluisteren (zodat het kind het kan horen) en het een mooie naam geven.

Om de geboorte te vieren, de familie en de vrienden te trakteren en als traktatie voor de armen wordt er een offer gebracht. Dit wordt akika, het geboorteoffer genoemd. Wanneer het haar van het kind voor het eerst wordt geschoren, wordt dit gewogen en het gewicht ervan wordt in goud aan de armen geschonken. Bij het eerste lachje, het eerste tandje, het eerste pasje dat het zet, het eerste woordje dat het zegt wordt steeds een gepast bedrag geschonken, worden de armen verblijd.

Als het kind de leeftijd bereikt dat het gaat studeren, zorgt men voor een goede opleiding. Voor het kind is een goede opleiding zo belangrijk dat echtparen die bang zijn hun kind geen goede opleiding te kunnen geven, maatregelen mogen nemen om geen kinderen te krijgen. Dit houdt in dat het paar, voor de zwangerschap speciaal zal denken aan de noodzaak en mogelijkheden van een opleiding naast alle andere behoeften, die het kind heeft.

Onze profeet heeft als volgt gesproken:

Geen enkele ouder kan zijn kind een betere erfenis nalaten dan een goede opleiding.

Volgens de Islam moet men van de geboorte tot aan de dood leren.

Er is dus geen bepaalde leeftijd voor. Anders gezegd: er is op elke leeftijd wel iets om te leren, op elke leeftijd moet men kennis tot zich nemen.

Het kind krijgt zijn eerste onderricht binnen het gezin.

Later op school en nog later in het leven. Voor mannen is de militaire dienst, voor vrouwen de zwangerschap en de opvoeding van de kinderen een ander soort van onderwijs dat zij krijgen.

Het huwelijk

In de Islam is het huwelijk een belangrijke en heilige ceremonie; huwen geeft iemand de verantwoordelijkheid voor een gezin. Daarom is het niet gebruikelijk dat degenen die nog niet klaar voor zijn verantwoordelijkheid, trouwen. Onze profeet, de heilige Mohammed schrijft als volgt voor:

Jongeren, laten diegenen onder u, die daartoe voldoende middelen hebben, huwen; huwen is de beste wijze zichzelf onder controle te houden. Laten degenen die niet voldoende middelen hebben, vasten. Dat wil zeggen leven alsof zij vasten; laten zij zichzelf beheersen door weinig te eten; door te proberen hun leven zo in te richten dat zij zichzelf niet provoceren door zich met geslachtelijke onderwerpen bezig te houden tot zij de kans hebben te huwen.

Of, zoals onze voorouders al zeiden: Eerst het werk, dan het plezier. Zoals hier gezegd, zal de moslim, die, als hij huwt, er op let of hij ervoor klaar is de verantwoordelijkheid van een eigen gezin te dragen, tevens eerst naar een aantal voorwaarden kijken als hij een kind wil.

In de Islam ziet men een kind als een gave Gods en accepteert het als zodanig. Zoals niet iedereen die een kind wil, er ook en krijgt, kan niet iedereen, die geen kind wil dit ook voorkomen. God heeft zonen of dochters naar Zijn wens. Of Hij geeft zonen één dochters naar Zijn wens. En aan sommige mensen geeft Hij helemaal geen kinderen. Dit aspect hoort tot de geloofspunten. (Koran, 42-50) De moslim kan alleen voorzorgsmaatregelen nemen naar zijn voorkeur. Het is zowel voor degene die kinderen wil, als ook voor degene die niet zwanger worden wil, toegestaan daartoe voorzorgsmaatregelen te nemen. Binnen dit basisbegrip zoekt de moslim antwoord op de volgende vragen:

- Zal het kind dat geboren gaat worden met liefde en vreugde worden begroet of met angst en zorgen?

- Zal het en goed leven, een goede opleiding gegeven worden, zal het op een goed leven voorbereid kunnen worden?

- Heeft het de mogelijkheid om tot een, voor de mensheid en in de eerste plaats voor zichzelf en zijn familie nuttig mens opgevoed te worden of zal dit, gezien de mogelijkheden en voorwaarden niet het geval zijn?

Een antwoord zoeken op deze vragen is vanuit de godsdienst niet verkeerd en zondig zoals gedacht wordt.

Ceremonies voor het huwelijk

In de Islam zijn er ceremonies die aan het huwelijk voorafgaan. Het huwelijk wordt meestal in drie stadie voltrokken:

- de huwelijksovereenkomst

- de verloving

- de bruiloft

De huwelijksovereenkomst is het doen van de huwelijksbelofte door beide partijen of door de vaders van beide partijen. Verloven is het versterken van de huwelijksbelofte door het geven van en ring en het geven van geschenken met meestal een symbolische waarde.

Voor het sluiten van huwelijksovereenkomst en de verloving, gaat de huwelijkskandidaat om de hand vragen. Als iemand om de hand van een meisje gevraagd heeft, kan een ander niet om de hand van het meisje vragen, tot hij antwoord heeft. Dit punt is een belangrijke gewoonte die door de Profeet benadrukt is.

De huwelijkssluiting

De huwelijkssluiting is een heilige overeenkomst. De huwelijkssluiting vindt plaats op wens van degenen die huwen. Volgens de Islam kan geen volwassene gedwongen worden tegen diens of haar wil te huwen. Als dit toch gebeurt, is het huwelijk niet geldig.

Islamitische geleerden vinden het, denkend aan de zorg rond en de verdeling van de erfenis en aan in verband met het welzijn van kinderen, toegestaan als ouders van kleine kinderen hun huwelijk zouden regelen. Deze kinderen zijn echter vrij om, als zij volwassen zijn dit door hun ouders geregelde huwelijk al dan niet te accepteren. Dit recht werd in gelijke mate aan meisjes en aan jongens toegekend. Met andere woorden, het huwelijk dat door ouders voor hun kleine kinderen is gearrangeerd, wordt bevestigd als de kinderen, eenmaal volwassen, het accepteren en gaat niet door als zij het weigeren.

De huwelijkssluiting zoals dat door de Islam wordt geleerd, is en heilige overeenkomst volgens de voorwaarden die men in de huidige beschaafde wereld kent, dus door een voorstel en een acceptatie van dit voorstel en door het getuigenis van twee daartoe bevoegde getuigen. Hoewel de huwelijkssluiting volgens de in een bepaald land geldige wetgeving godsdienstig gezien toereikend en afdoende is, wordt de voorkeur gegeven aan nog een huwelijkssluiting volgens godsdienstige gewoonte en gebruik, waarbij men herinnert aan de geboden Gods en de normen van de Profeet.

Hoewel geadviseerd wordt de huwelijkssluiting in de moskee te laten plaats vinden, is het in de praktijk gebruikelijk het thuis, in de meeste gevallen bij het meisje thuis plaats te laten vinden.

De huwelijkssluiting wordt met de bruiloftceremonie afgesloten.

De bruiloft

Een bruiloft is het feest naar aanleiding van een huwelijkssluiting. Dit is een, door onze profeet geadviseerde en festiviteit. Hij adviseerde een volgeling die hem berichtte te zijn getrouwd:

Richt een feestmaal aan, ook al is het maar met het slachten van een schaap.

Dus hij wilde hem een huwelijksdis laten aanrichten en een feest laten geven. Hij schrijft in zijn leer aangaande de huwelijkssluiting voor:

Trouw in de moskee en laat het door middel van een tamboerijn bekend maken.

En in een andere uitspraak zegt hij:

Het verschil tussen de huwelijkssluiting en buitenechtelijke omgang is dat het een in alle openheid en het andere in het verborgene plaats heeft.

De besnijdenis

Jongens worden besneden. Ook naar aanleiding van een besnijdenis is het gebruikelijk een feest te geven. Men moet zich echter wel voor hoeden niet een buitengewoon luxueus en duur feest te geven of het nu om een bruiloft gaat of om een besnijdenisfeest.

Alles heeft zijn maat.

De besnijdenis wordt verricht door gezondheidspersoneel, die men ´sunnetji´ noemt. Het is echter meer volgens de algemene regels van onze godsdienst om dit door een gespecialiseerde arts te laten doen, als men daartoe de mogelijkheid heeft. Men moet niet vergeten:

Laat elk werk door de daartoe competente verrichten, een halve godsdienstleraar ontneemt de godsdienst, een halve vakman ontneemt het goed, een halve dokter ontneemt het leven.